Στους αποχαιρετισμούς καταλαβαίνω αν θα σε ξαναδώ.
Στο τελευταίο άγγιγμα παίρνω μαζί μου ένα κομμάτι απο το άρωμα σου,
κρύφτηκε στο χέρι μου, ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δεικτη.
Το γλύφω, το πιπιλάω με τις ώρες , το καταπίνω
και δε μπορώ πια να το βρώ
και καταλαβαίνω πρώτη φορά οτι είναι δικό σου και όχι δικό μου
και αισθάνομαι πρώτη φορά την ανάγκη να βρώ το δικό μου άρωμα και να ζήσω με αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου