Παγκράτι Β.Σοφίας στροφή στο παρελθόν {καληνύχτα}
Λυκαβητός Αλεξάνδρας (σειρίνα ασθενοφόρου)
Μεσογείων (ένα τραγούδι)
Σπίτι ~καληνύχτα~

Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή 

Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω

Μη φοβηθείς

Και θα με βρεις είτε σαν άστρο

Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα

Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει

Είτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς

Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος

Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ΄ άστρα

Μαζεύοντ΄ όλοι οι ποιητές

Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα

Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια

Και περιμένουν

Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν

Να πέσουν μέσ΄ στον ύπνο σου

Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου

Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ΄ το παράθυρο σου

Το πρόσωπό μου φωτεινό

Να σχηματίζει αστερισμό

Να σου χαμογελάει

Και να σου ψιθυρίζει

Καλή νύχτα

ΚΡΕΜΥΔΙ

Αν η ζωή είναι ένα κρεμύδι,
αισθάνομαι πως η αλήθεια (ή το φώς) βρίσκεται στο κέντρο.
Για να φτάσεις εκεί λοιπόν χρειάζεται να το ξεφλουδίσεις,να το καθαρίσεις,
αυτό σημαίνει όμως οτι θα κλάψεις πολύ...

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

 

Στους αποχαιρετισμούς καταλαβαίνω αν θα σε ξαναδώ.

Στο τελευταίο άγγιγμα παίρνω μαζί μου ένα κομμάτι απο το άρωμα σου,

κρύφτηκε στο χέρι μου, ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δεικτη.

Το γλύφω, το πιπιλάω με τις ώρες , το καταπίνω

και δε μπορώ πια να το βρώ

και καταλαβαίνω πρώτη φορά οτι είναι δικό σου και όχι δικό μου 

και αισθάνομαι πρώτη φορά την ανάγκη να βρώ το δικό μου άρωμα και να ζήσω με αυτό.

Το σημάδι του Κάιν

Θα σου πώ κάτι
χωρίς κρίση,
μου συνέβει και εμένα πρόσφατα.
Έρχεται μια στιγμή,που βλέπεις πραγματικά
πρώτη φορά στη ζωή σου (ξανά)-βλέπεις.
Και τότε είναι που τα μάτια σου αλλάζουν
και τότε είναι που και οι άλλοι αλλάζουν στα μάτια σου..

MΠΟΡΕΙ?

μπορεί κανείς να πεθάνει απο μελαγχολία  ? ή έστω απο έρωτα?

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αγαπάω εμένα,αγαπάω εσένα,

αγαπάω τη μητέρα που αγαπάει το παιδί,

αγαπάω το μικρό χορτάρι που μεγάλωσε κατω απο το μεγάλο δέντρο και πέθανε.

Συγχωρώ εμένα,συγχωρώ εσένα,συγχωρώ τη μητέρα που αγαπάει το παιδί,

συγχωρω το μικρό χορτάρι που μεγάλωσε κατω απο το μεγάλο δέντρο και πέθανε.